کوه پلام، پلام تله

به نقل از وبلاگ یه نیلوئی:

به هرجابرم و به هرچی دل مشغولی داشته باشم باز نمیتونم از خاک وطن و روستایم دل بکنم- ما اینجورییم دیگه!
سوالات زیادی در خصوص سابقه طبیعی و محیط جانوری این روستا که در حسرت از دست دادن آنها به سر می بریم در ذهنم وجود دارد  که با چند پرسش و پاسخ پراکنده از پیران محل  ارضاء نمی شویم. بنابراین مجبوریم آنها را از نزدیکترین کوهی که بسان آینه در جلوی هر نیلوئی همواره بوده و خواهد بود (کوه پلام) ،مطرح نمایم

از آنجائی که "کوه ها" محصول فرآیند تغییرات کند زمین در طول صدها هزارسال می باشند و فناپذیری کمتری نسبت به خطرات طبیعی دارند بهترین خاطرات را نیز از محیطشان دارند.

بعد از عبور از سفید آب (در جاده رحیم آباد به گرمابدشت) آن طرف رودخانه پلرود، قسمت شمال غربی روستای نیلو، روستایی به نام پلام و آن طرف تر دقیقاٌ مقابل روستای نیلو ،کوهی قشنگی که پای در رودخانه پلرود و سر در جنگل پلام دارد، چشم انداز جالبی را پیش روی رهگذران تداعی می کند، که ما به آن "پلام تله" می گویم.

آن برخلاف همسایه رونده خود(پلرود) همیشه ساکن بوده و فقط به رود گفته که سلام ما را به دریا برسان و دریا هم پاسخش را از طریق پیک ابر و باران جواب داده و این مراودات بمدت طولانی ادامه داشته .

به هر جا برم و به هر چی دل مشغولی داشته باشم باز نمی تونم از خاک وطن و روستایم دل بکنم- ما اینجورییم دیگه! 

سوالات زیادی در خصوص سابقه طبیعی و محیط جانوری این روستا که در حسرت از دست دادن آنها به سر می بریم در ذهنم وجود دارد که با چند پرسش و پاسخ پراکنده از پیران محل ارضاء نمی شویم. بنابراین مجبوریم آنها را از نزدیکترین کوهی که بسان آینه در جلوی هر نیلوئی همواره بوده و خواهد بود(کوه پلام)، مطرح نمایم.

کوه فوق یک نوع ساعت و زمان سنج نیز برای ما بوده هست. قدیم ها که ساعت و رادیو و بلندگوی مسجد کمتر در دسترس بود میزان سایه (تابیدگی) نور خورشید روی این کوه معیار زمان روزانه نیلوئی ها بود(و هنوز هست). بطوری که در صبحدم که خورشید یواشکی سر از کوه های شرق روستا(سی پشت و تکلش) بالا می آورد، تابش آن در طرف مقابل از نوک کوه پلام شروع و کم کم تا پای کوه و سپس فراگیر می شود، و برعکس غروب ها،سایه کوه از پای آن تا سر و سپس فراگیر می شود (آفتاب می رود-تاریک می شود)

... اون زمونا جهت بیدار نمودن از خواب بسیار شیرین و توجه دادن به اینکه خیلی دیر شده است می گفتند "ورس آفتاب، تله کمر  بزه" یعنی اینکه بشتاب که تابیدگی نور خورشید تا وسط "کوه پلام "رسیده است و خیلی دیر شده است. از بس که خواب شیرین بود و ما خواب آلود که اگر در مسیر رفت و یا برگشت روی سنگی می نشستیم همانجا خوابمان می برد (چاره ای نداشتیم چون آفتاب به وسط کوه پلام رسیده بود) .

و برعکس آن، موقع عصر در ایام درو کردن گندم و چیدن فندوق  گفته می شد، بشتابید آفتاب رفت (یعنی سایه آن روی کوه پلام شروع شده بود)

ضمن اینکه بالای این کوه پیام آور اولین برف زمستانی و تغییر فصل برای ما می باشد.

بریم در عمق تاریخ و پرسش های ما،
ای کوه پلام :
تو بگو: یادت هست اولین بار انسان را چه طوری دیدی؟
تو بگو: چه طور شد اولین بار آتش را در منطقه دیدی؟
تو بگو: آیا جنگی میان انسانها در این منطقه در گرفته؟ آنها چه کسانی بودند؟ نتیجه چه شد؟ به کجا رفتند؟
تو بگو: جنگل نیلو از کجا شروع و به کجا ختم می شد؟
تو بگو: تنوع  پوشش و درختان جنگل از نظر راش، توسکا و گیاهان  و ... چه طوری بود؟
تو بگو: گله شیران و پلنگان  وخرسان و ... در این منطقه وجود داشتند؟
تو بگو: گله گوزن ها  و بزهای کوهی چه طوری نابود شدند؟

یکی از آدم های نه چندان پیر روستا می گوید: اوایل که این تفنگ شکاری لعنتی آمده بود، هوس می کردی در همین شور دشت به گله آهوان می زدی و اکی ثانیه مثل آب خوردن آهو شکار می کردی:

پس ای کوه پلام
تو بگو: گله آهو های این منطقه چند هزارتائی بود؟ و چه طوری نابود شدند؟