(مُ لْ لا نُ قَ) (ص نسب)
کنایه از:
1- کسی که زیاد به سنت های کهن ادبی پای بند باشد.
2- کسی که به املای دقیق و تحت اللفظی واژه ها بیشتر توجه می کند تا معنای آن ها.
این وازه تکراری است. در اینجا با این تفاوت که بین «ملا» و «نقطی» یک فاصله اضافی وجود دارد. و از آنجایی که «ملانقطی» یک کلمه است، این فاصله غلط است.